Zsiadłam z basiora i usiadłam obok niego. On siedział zapatrzony w niebo. Przypomniało mi się jak bawiłam się z bratem na łące a nasi rodzice patrzyli w gwiazdy. Widać było że się kochają. Już wiem dlaczego byli razem. Łączyła ich niewidzialna nić. Gdy na nich patrzyłam miałam nadzieję że ktoś pocha mnie tak samo jak mój ojciec mamę. Otrząsnęłam się z tych myśli. Teraz basior patrzył się na mnie z podniesioną brwią.
-O czym myślałaś? -spytał.
-O niczym - odparłam. Czułam że mogłabym mu o tym powiedzieć lecz nie zrobiłam tego. Lata samotności nauczyły mnie nie okazywania uczuć.
-Czy coś się stało ? - spojrzał się swoimi zielonymi ślepiami.
-Nie, naprawdę - uśmiechnęłam się lekko. - Czy mógłbyś opowiedzieć mi jakąś historię? Lubie słuchać twojego głosu.
Oboje ułożyliśmy się na łącę a Kaminari zaczął opowiadać historię pewnego wilka, który poświęcił swoje życie dla ukochanej i jego watahy. Była to historia bardzo wzruszająca a gdy skończył siedzieliśmy chwilę w milczeniu. Porozumiewaliśmy się jedynie przez kontakt wzrokowy. Gdy patrzyłam na niego moje serce zaczęło szybciej pulsować. Próbowałam zdusić emocje lecz nagle powiedziałam.
-Mam nadzieję że twoja ukochana też będzie mogła liczyć na twoje wsparcie.
Kami ? :3
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz