Od Rou-CD Kaminari'ego

 - Wiesz... - uśmiechnęłam się lekko. - Co innego spoważnieć, a co innego zesztywnieć. - Kaminari spojrzał mi w oczy a ja zatraciłam się w ich głębokim, zielonym odcieniu. Mój brat miał identyczne... W jednej chwili oczy zaszły mi łzami, a ja pokręciłam głową i zaczęłam szybko mrugać w nadziei że opanuję wzruszenie.
 - Coś się stało? - usłyszałam głos basiora, ale jakby znajdował się daleko ode mnie. Przed oczami pojawiły się wspomnienia, kiedy to wszystko wydawało się takie prosne.
 - Rou? Rou? Rou! - dopiero kiedy poczułam, że ktoś potrząsa mną za ramiona zdołałam wyrwać się z wiru bólu.
 - Nic mi nie jest. - odpowiedziałam beznamiętnie zanim zdołało paść jakiekolwiek pytanie. Alpha najwyraźniej zauważył, że nie mam ochoty na drążenie tego tematu więc zaczął coś kompletnie z innej beczki.
 - Czy mógłbym... - zawachał się. -... jeszcze raz zobaczyć twoje szkła? - dokończył niepewnie. Niepewnie? A jednak nasz przywódca ma więcej uczuć niż tylko "powaga". Powstrzymałam usatyswakcjonowany uśmiech i kiwnęłam bez słowa głową. Usiadłam na ziemi a Kaminari obok mnie.
 - Odsuń się. - nakazałam. - Kiedy odłamki są niewidzialne, są rôwnieź nieszkodliwe. Lecz kiedy je pokazuję, mogą ranić, newet bez mojej zgody. - basior kiwnął i oddalił się na kilka metrów. Powoli zdjęłam amulet. Zerknęłam w stronę Kaminari'ego, a w jego twarzy wyczytałam strach, niepewność ale i zaciekawienie.

 <<Kaminari? ;3>>